Συνήθισα να είμαι εκείνη που ευχαριστιέται ελάχιστα το καλοκαίρι γιατί περιμένει το φθινόπωρο να φτάσει και να καλύψει τα λακκάκια απ' το πρόσωπό της. Μ'αρέσει το φθινόπωρο, με μελαγχολεί και νιώθω αληθινή.
Παρ'όλα αυτά, αυτή η καλοκαιρινή περίοδος με άλλαξε, κάπως - όπως όλες, άλλωστε. Νιώθω πως το καλοκαίρι για 'μένα τώρα αρχίζει. Ακούω το θλιμμένο ήχο της παγωμένης θάλασσας και τα ουρλιαχτά της, με φωνάζει να την αγγίξω, μιας και δεν της έδωσα και ιδιαίτερη σημασία εκείνους τους τρεις ηλιόλουστους μήνες που άφησα πίσω μου, μαζί με τις αναμνήσεις που πήραν μαζί τους και κουβαλάνε τώρα.
Είναι η εποχή μου. Κάποιοι με λένε χειμώνα, κάποιοι καλοκαίρι. Αυτοί δεν ξέρουν τι λένε, δεν ξέρουν τίποτα. Υπάρχουν και κάποιοι που με λένε άνοιξη, εκείνοι ίσως κάτι ξέρουν, αρκετά. Η άνοιξη μου θυμίζει το φθινόπωρο. Όμως η άνοιξη προοικονομεί την άφιξη του καλοκαιριού, το ξεκίνημα του γέλιου, του παιχνιδιού, του ηλιόλουστου και ξέγνοιαστου έρωτα και της γλυκιάς αίσθησης της ελευθερίας.
Το φθινόπωρο είναι η εποχή μου. Είναι μια αδικημένη εποχή. Για κακή της τύχη, οι περισσότεροι τη μισούν. Στην αρχή την επιθυμούν, έτσι, για την αλλαγή κι έπειτα τη μισούν και την πληγώνουν. Βέβαια, είναι η εποχή που φέρει το ξεκίνημα του σχολείου, της εργασίας και γενικά των υποχρεώσεων και πολλών ευθυνών. Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχουν και κάποιοι που την κατηγορούν, επίσης.
Πώς να κατηγορήσω το φθινόπωρο; Θα 'ναι σαν να κατηγορώ τον εαυτό μου. Ανάμεσα στο καλοκαίρι και το χειμώνα, άλλοτε παίρνει τη μορφή του ενός κι άλλοτε του άλλου. Ξέρει πόσο πολύ οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν το καλοκαίρι, τα ανθισμένα λουλούδια και δέντρα, τον καταγάλανο καθαρό ουρανό, τα ελαφριά ρούχα και τα βαριά χαμόγελα που φορούν.
Όμως, δε θ' αντέξει για πολύ να κρατηθεί. Ο χειμώνας το καλεί, το χρειάζεται. Δε θ' αντέξει. Τα λουλούδια που 'χαν ανθίσει, τώρα θα μαραθούν, θα αποχαιρετήσουν την ομορφιά τους που τα έκανε τόσο επιθυμητά και θα αποκοιμηθούν μέχρι την επόμενη πρώτη ηλιοφάνεια. Τα φύλλα των δέντρων που γέρασαν, θα αφεθούν στο πέρασμα του χρόνου και θα αφήσουν τον άνεμο να τα παρασύρει και να τα οδηγήσει στο επόμενο ταξίδι τους. Ο ουρανός, θα μελαγχολήσει κι εκείνος και θα σκοτεινιάζει πού και πού, μέχρι να μείνει σκοτεινός για αρκετές μέρες και εβδομάδες. Θα ουρλιάζει και θα κλαίει, σαν μικρό παιδάκι που δεν θέλει να αποχωριστεί τη χαρά που του προσέφερε το πρώτο του παγωτό για εκείνη τη χρονιά.
Εμένα μου αρέσει το φθινόπωρο. Είναι αληθινό. Είναι αδικημένο. Και κακότυχο, αλλά το αγαπάω. Μου φέρνει όμορφες εικόνες στο μυαλό, ήσυχες, γλυκές, ασπρόμαυρες. Μ' αρέσουν οι ασπρόμαυρες εικόνες. Δείχνουν τα πρόσωπα όπως είναι στην πραγματικότητα, χωρίς το χρώμα του κόσμου γύρω τους να δίνει την ψευδαίσθηση πως όλα αυτά τα χαμόγελα στις φωτογραφίες είναι αληθινά.
Έφτασε, λοιπόν, το φθινόπωρο. Και όλα τα βλέπω πιο θετικά, πιο αισιόδοξα, γιατί είναι αληθινά, όπως και να 'ναι. Θα φταίει που υπάρχεις κι εσύ και με κάνεις να χαμογελάω πού και πού, αληθινά.
Είμαι χαρούμενη.
You said don't let love break you down
Well, just show me how and let me never be broken
Tomorrow a new point of view
These white lights will bend to make me blue
Now this can all look new to you
Παρ'όλα αυτά, αυτή η καλοκαιρινή περίοδος με άλλαξε, κάπως - όπως όλες, άλλωστε. Νιώθω πως το καλοκαίρι για 'μένα τώρα αρχίζει. Ακούω το θλιμμένο ήχο της παγωμένης θάλασσας και τα ουρλιαχτά της, με φωνάζει να την αγγίξω, μιας και δεν της έδωσα και ιδιαίτερη σημασία εκείνους τους τρεις ηλιόλουστους μήνες που άφησα πίσω μου, μαζί με τις αναμνήσεις που πήραν μαζί τους και κουβαλάνε τώρα.
Είναι η εποχή μου. Κάποιοι με λένε χειμώνα, κάποιοι καλοκαίρι. Αυτοί δεν ξέρουν τι λένε, δεν ξέρουν τίποτα. Υπάρχουν και κάποιοι που με λένε άνοιξη, εκείνοι ίσως κάτι ξέρουν, αρκετά. Η άνοιξη μου θυμίζει το φθινόπωρο. Όμως η άνοιξη προοικονομεί την άφιξη του καλοκαιριού, το ξεκίνημα του γέλιου, του παιχνιδιού, του ηλιόλουστου και ξέγνοιαστου έρωτα και της γλυκιάς αίσθησης της ελευθερίας.
Το φθινόπωρο είναι η εποχή μου. Είναι μια αδικημένη εποχή. Για κακή της τύχη, οι περισσότεροι τη μισούν. Στην αρχή την επιθυμούν, έτσι, για την αλλαγή κι έπειτα τη μισούν και την πληγώνουν. Βέβαια, είναι η εποχή που φέρει το ξεκίνημα του σχολείου, της εργασίας και γενικά των υποχρεώσεων και πολλών ευθυνών. Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχουν και κάποιοι που την κατηγορούν, επίσης.
Πώς να κατηγορήσω το φθινόπωρο; Θα 'ναι σαν να κατηγορώ τον εαυτό μου. Ανάμεσα στο καλοκαίρι και το χειμώνα, άλλοτε παίρνει τη μορφή του ενός κι άλλοτε του άλλου. Ξέρει πόσο πολύ οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν το καλοκαίρι, τα ανθισμένα λουλούδια και δέντρα, τον καταγάλανο καθαρό ουρανό, τα ελαφριά ρούχα και τα βαριά χαμόγελα που φορούν.
Όμως, δε θ' αντέξει για πολύ να κρατηθεί. Ο χειμώνας το καλεί, το χρειάζεται. Δε θ' αντέξει. Τα λουλούδια που 'χαν ανθίσει, τώρα θα μαραθούν, θα αποχαιρετήσουν την ομορφιά τους που τα έκανε τόσο επιθυμητά και θα αποκοιμηθούν μέχρι την επόμενη πρώτη ηλιοφάνεια. Τα φύλλα των δέντρων που γέρασαν, θα αφεθούν στο πέρασμα του χρόνου και θα αφήσουν τον άνεμο να τα παρασύρει και να τα οδηγήσει στο επόμενο ταξίδι τους. Ο ουρανός, θα μελαγχολήσει κι εκείνος και θα σκοτεινιάζει πού και πού, μέχρι να μείνει σκοτεινός για αρκετές μέρες και εβδομάδες. Θα ουρλιάζει και θα κλαίει, σαν μικρό παιδάκι που δεν θέλει να αποχωριστεί τη χαρά που του προσέφερε το πρώτο του παγωτό για εκείνη τη χρονιά.
Εμένα μου αρέσει το φθινόπωρο. Είναι αληθινό. Είναι αδικημένο. Και κακότυχο, αλλά το αγαπάω. Μου φέρνει όμορφες εικόνες στο μυαλό, ήσυχες, γλυκές, ασπρόμαυρες. Μ' αρέσουν οι ασπρόμαυρες εικόνες. Δείχνουν τα πρόσωπα όπως είναι στην πραγματικότητα, χωρίς το χρώμα του κόσμου γύρω τους να δίνει την ψευδαίσθηση πως όλα αυτά τα χαμόγελα στις φωτογραφίες είναι αληθινά.
Έφτασε, λοιπόν, το φθινόπωρο. Και όλα τα βλέπω πιο θετικά, πιο αισιόδοξα, γιατί είναι αληθινά, όπως και να 'ναι. Θα φταίει που υπάρχεις κι εσύ και με κάνεις να χαμογελάω πού και πού, αληθινά.
Είμαι χαρούμενη.
You said don't let love break you down
Well, just show me how and let me never be broken
Tomorrow a new point of view
These white lights will bend to make me blue
Now this can all look new to you
.. and sorrow looks beautiful.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου